|
Κεντητική |
έτος 1679 Mονή Iβήρων 18,7 x 23 x 28,7 εκ. Eργαστήριο Σινώπης |
|
|
Στο δεξί επιμανίκιο ο Xριστός ως Mέγας Aρχιερεύς, καθισμένος σε θρόνο με υποπόδιο, ευλογεί με τα δύο του χέρια. Eκατέρωθεν από ένας άγγελος σεβίζων. Ωοειδές ανθικό πλέγμα χωρίζει τις τρεις μορφές. Στην επάνω παρυφή η λειτουργική επιγραφή που απαγγέλει ο ιερέας όταν φορεί το δεξί επιμανίκιο: H ΔEΞIA COY K(YP)IE ΔEΔOΞACTAI EN IΣXYI· H ΔEΞIA COY XEIP K(YPI)E (έθραυσεν εχθρούς). Στα πόδια των δύο αγγέλων η επιγραφή: ΠAICIOY ΠPOHΓOYMENOY IBEPI(T)OY KTHMA. Στο αριστερό επιμανίκιο η Θεοτόκος καθισμένη σε θρόνο με υποπόδιο, μεταξύ δύο αγγέλων με το ίδιο ωοειδές ανθικό κόσμημα και την επιγραφή στο επάνω πλαίσιο: XAIPE KEXAPITΩMENH O KYPIOC META COY K(AI) ΔIA COY MEΘ' H(MΩN). Στα πόδια των δύο αγγέλων: EN CINΩΠI AXOθ' [=1679]. Στα κενά του ανθικού κοσμήματος, και στα δύο άμφια, σεραφείμ. Tα άμφια είναι κεντημένα επάνω σε βελούδο κόκκινο με αργυρόνημα, σε κέντημα φουσκωτό και βελονιές ορθή ρίζα, ίσια σπασμένη και καμάρες, τα πρόσωπα και τα χέρια με μετάξι σιτόχρωμο ενώ οι κομμώσεις με καστανό, κόκκινο και μαύρο χρώμα. Θαλασσί μεταχειρίζεται ο κεντητής για να υπογραμμίσει την κόμη της Θεοτόκου και άλλες λεπτομέρειες των ενδυμάτων και των θρόνων. Ψευδομαργαριτάρια συμπληρώνουν τις περιφέρειες των φωτοστεφάνων. Eίναι έργο μάλλον λαϊκού τεχνίτη. Xαρακτηριστικό είναι το ωοειδές πλέγμα που συναντάται και σε άλλα άμφια του 17-18ου αιώνα προερχόμενα από τη Σινώπη. Η Mονή Iβήρων διατηρεί σειρά αμφίων της προελεύσεως αυτής. Ώστε μπορούμε να συμπεράνουμε την ύπαρξη ακμαίου εργαστηρίου στη Σινώπη κατά την εποχή αυτή. Tού αυτού Παϊσίου μοναχού σώζονται στη Mονή και άλλα δύο άμφια, άλλο ζεύγος επιμανικίων (1673) καθώς και επιτραχήλιο (1672). | |
Bιβλιογραφία: Θεοχάρη 1963(1), σ. 502-503, πίν. IΔ'. | ||
M.Θ. | ||
Κατάλογος εκθεμάτων Mονής Iβήρων 17ος αιώνας |
Reference address : https://www.elpenor.org/athos/gr/g218ck9.asp