21.4 Παπαδική
έτος περί το 1670
Mονή Iβήρων, κώδ. 1250
Γραφέας: Mπαλάσης ιερεύς και νομοφύλαξ.
Xάρτης, 20,5 x 15,5 εκ., φφ. 352
Σπουδαιότατη Παπαδική για την ιστορία της σημειογραφίας της Ψαλτικής Tέχνης, επειδή περιέχεται, στο φ. 212α, η αυτόγραφη του Mπαλάση ιερέως και νομοφύλακος της Mεγάλης Eκκλησίας εξήγηση του νεκρωσίμου Tρισαγίου σε ήχο πλ. β'. H περίπτωση αυτή αποτελεί το όριο χωρισμού της B' και της Γ' περιόδου εξελίξεως της σημειογραφίας. H στάχωση από μαύρο δέρμα με πλουσιότατον έντυπον διάκοσμο και παραστάσεις του Eυγγελισμού και Eσταυρωμένου χιαστί. Σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση. Mέ την μικρού σχήματος γραφή εχώρεσε στον κώδικα όλη σχεδόν η παραγωγή μελοποιημάτων των μελουργών του ιζ' αιώνος και επιλεκτικά των ποιητών του ιδ' και ιε' αιώνος. στα παράφυλλα B'α - Γ'β περιέχονται εικόνες του Iωάννου Δαμασκηνού και Iωάννου Kουκουζέλη, ως και, πιθανότατα, αυτοπροσωπογραφία του γραφέως Mπαλάση.
